اگر با از دست دادن دندان دست و پنجه نرم می کنید، احتمالاً درباره روش ایده‌آل برای جایگزینی آن و بهبود لبخندتان فکر کرده اید. چندین گزینه وجود دارد، از جمله دندان مصنوعی، پروتز پارسیل، بریج و ایمپلنت دندان.
ایمپلنت های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که ظاهر، احساس و عملکردی شبیه به دندان های طبیعی شما داشته باشند.
در بسیاری از موارد، آنها سطح اطمینان بیشتری را برای کسانی که نیاز به جایگزینی دندان دارند، بدون نگرانی در مورد چالش‌ها یا هزینه‌های اضافی پروتز یا بریج ایجاد می‌کنند.
دلایل متعددی وجود دارد که افراد انتخاب یا نیاز به دریافت ایمپلنت‌های دندانی دارند، از بیماری لثه گرفته تا دندان های از دست رفته در اثر آسیب یا کار دندانپزشکی.
اگر شما یکی از هزاران افرادی هستید که به ایمپلنت دندان نیاز دارند، اما مطمئن نیستید که از کجا شروع کنید، در زیر می توانید پاسخ برخی از مهمترین سوالات مرتبط با ایمپلنت دندان را که باید قبل از تصمیم گیری از دندانپزشک خود بپرسید بیابید.
1. ایمپلنت های دندانی چیست؟
برخلاف تصور رایج، ایمپلنت دندان یک دندان نیست، حداقل خود ایمپلنت نیست. ایمپلنت دندان یک وسیله مصنوعی (شبیه به دست یا اندام مصنوعی) است که برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شود. ایمپلنت فیزیکی یک پایه یا فیکسچر کوچک تیتانیومی است که به جای دندان از دست رفته در استخوان فک قرار می گیرد. پس از یک دوره بهبودی، می توان یک تاج، دندان مصنوعی جزئی یا کامل یا یک پل ثابت را به آن وصل کرد.
هنگامی که ایمپلنت به طور کامل بهبود یافته و با استخوان فک شما یکپارچه می شود، چیزی به نام اباتمنت به ایمپلنت متصل می شود که امکان قرار دادن دندان یا دندان های مصنوعی را فراهم می کند. هنگامی که کل فرآیند ایمپلنت کامل شد، سه بخش برای ایمپلنت دندان وجود خواهد داشت. فیکسچر ایمپلنت دندان، اباتمنت و تاج یا دندان مصنوعی. گاهی اباتمنت و تاج به صورت یک تکه ساخته می شوند.
پروتزها می‌توانند به دندان‌های مجاور آسیب می‌رسانند اما فیکسچر ایمپلنت از طریق جراحی در فک شما کاشته می‌شود و بنابراین باعث ایجاد سر و صدا، لغزش یا آسیب استخوان نمی شود.
2. ایمپلنت دندان چقدر رایج است؟
از آنجایی که از دست دادن دندان یک مسئله رایج است، استفاده از ایمپلنت دندان به یک روش معمول تبدیل شده است و در بسیاری از موارد به عنوان استاندارد مراقبت برای جایگزینی دندان های از دست رفته یا آسیب دیده در نظر گرفته می شود، این امر به ویژه در مورد افرادی که به دنبال دور شدن از برخی از مشکلات مرتبط با استفاده از دندان مصنوعی کامل یا جزئی هستند صادق است.
دلایل متعددی وجود دارد که باعث می شود ایمپلنت های دندانی متداول شوند، از جمله قابلیت اطمینان و ظاهر. اگر به درستی از ایمپلنت های دندانی مراقبت شود، می تواند چندین دهه دوام بیاورد و معمولاً به طور قابل توجهی بیشتر از سایر اشکال ترمیم دندان دوام می آورد. همچنین، از آنجایی که ایمپلنت‌های دندانی به گونه‌ای ساخته می‌شوند که شبیه دندان‌های طبیعی شما باشند، اغلب تصور می‌شود که اگر به درستی انجام شوند، از نظر بصری جذاب‌تر از پروتز یا بریج هستند.
3. آیا ایمپلنت های دندان ایمن هستند؟
اگرچه همه با ایمپلنت های دندانی آشنا نیستند، اما دندانپزشکان سالهاست که از آنها استفاده می کنند. اولین ایمپلنت دندان در سال 1965 گذاشته شد و این تکنولوژی از آن زمان به تکامل خود ادامه داده است. امروزه ایمپلنت های دندانی یکی از امن ترین و قابل اعتماد ترین راه ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته ای محسوب می شوند که نمی توانند با روش های دیگر ترمیم یا تعمیر شوند.
4. آیا نصب ایمپلنت دندان دردناک است؟
هر فرد درد یا ناراحتی را به شکل متفاوتی احساس می‌کند، بنابراین تعیین دقیق واکنش شما به این روش می تواند چالش برانگیز باشد. اکثر مردم گزارش می دهند که کاشت ایمپلنت کمتر از آنچه فکر می کردند ناراحت کننده است. در طول فرآیند جراحی، شما یک داروی بی حسی دریافت خواهید کرد، بنابراین باید در طول عمل احساس ناراحتی کمی داشته باشید.
اگر مراقب باشید که دستورالعمل‌های دندانپزشک خود را پس از عمل دنبال کنید و هر دارو و آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده را بعد از عمل مصرف کنید، درد کمتری خواهید داشت و خطر عفونت را کاهش می دهید. اگرچه دندانپزشک شما احتمالاً مقداری تسکین دهنده درد را تجویز می کند، اما بسیاری از افراد نیازی به آن ندارند.
5. پروسه ایمپلنت دندان چقدر طول می کشد؟
زمان‌بندی فرآیند کاشت ایمپلنت برای هر فرد متفاوت است. چندین عامل باید مد نظر قرار گیرد، از جمله وضعیت دندانی فعلی شما، اینکه کدام دندان (یا دندان ها) در حال تعویض است، تعداد دندان هایی که جایگزین می شوند و اینکه آیا نیاز به برداشتن دندان یا بازسازی استخوان قبل از وارد کردن ایمپلنت می‌باشد یا خیر. فرآیند کاشت ایمپلنت دندانی در دو مرحله انجام می‌شود و بسته به معیارهای فوق، معمولاً ممکن است از سه تا نه ماه زمان ببرد.
اگر نیاز به انجام یک یا چند استخراج دارید، باید زمان بیشتری به جدول زمانی اضافه شود تا امکان بهبودی پس از عمل برداشتن اولیه فراهم شود. عامل دیگری که باید در نظر بگیرید این است که آیا قبل از اینکه دندانپزشک شما بتواند فیکسچر ایمپلنت دندان را جایگذاری کند، به پیوند استخوان یا سایر روش‌ها نیاز دارید یا خیر.
6. آیا من کاندیدای خوبی برای ایمپلنت دندان هستم؟
تقریباً هر کسی که یک، چند یا تمام دندان‌های خود را از دست داده باشد، می تواند کاندیدای کاشت دندان باشد. اگرچه ایمپلنت های دندانی اغلب گزینه مناسبی برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند، اما ممکن است برای همه بیماران مناسب نباشند. در بیشتر موارد، اگر کاندیدای کاشت دندان نیستید، احتمالاً این موضوع به سلامت استخوان مربوط می شود.
اگر به دلیل بیماری یا فقدان طولانی مدت یک یا چند دندان دچار کاهش حجم استخوانی قابل توجهی شده اید، ممکن است استخوان کافی در فک شما برای حمایت صحیح از فیکسچر ایمپلنت وجود نداشته باشد. در برخی موارد، استخوان را می توان به اندازه کافی از طریق پیوند استخوان ترمیم کرد، اما این برای همه صدق نمی کند. ملاحظات دیگری که ممکن است دندانپزشک شما هنگام بررسی ایمپلنت به آنها توجه کند عبارتند از:
7. مزایای ایمپلنت دندان چیست؟
ما در کودکی با دو دسته دندان (دندان شیری و دندان دائمی یا بالغ) به دنیا می آییم. با گذشت سالها، دندان های شیری را از دست می دهیم که با دندان های دائمی جایگزین می شوند. هنگامی که یک دندان بالغ یا حتی چندین دندان به دلیل مسائل مربوط به سلامت دندان، بیماری لثه یا پوسیدگی دندان از دست می‌رود، ایمپلنت‌ها می‌توانند مانند مجموعه سوم دندان‌ها وارد عمل شوند.
ایمپلنت های دندانی مزایای زیادی دارند، مانند بهبود ظاهر، افزایش اعتماد به نفس و بهبود توانایی در خوردن غذاهایی که دوست دارید.
شاید دو مزیت مهم این باشد که ایمپلنت های دندانی می‌توانند تا پایان عمر گیرنده با مراقبت مداوم باقی بمانند و برخلاف دندان های طبیعی، هرگز پوسیده نمی شوند زیرا از تیتانیوم ساخته شده اند.
8. معایب ایمپلنت دندان چیست؟
مانند هر روش جراحی دیگری، کاشت ایمپلنت دندان با خطرات جزئی همراه است. اول، مانند هر عمل جراحی در دهان (یا در سراسر بدن)، خطر عفونت، التهاب و درد وجود دارد. با این حال، دندانپزشک شما درباره نحوه مدیریت هر یک از این موارد در رابطه با وضعیت خاص شما صحبت خواهد کرد.
توجه به این نکته مهم است که هر گونه عوارض جانبی روش کاشت دندان نسبتاً نادر است و در صورت وقوع، معمولاً جزئی خواهد بود. یکی دیگر از معایب ایمپلنت های دندانی هزینه آن است. اگر استخوان کافی برای دندانپزشک شما برای قرار دادن فیکسچر ایمپلنت وجود ندارد، ممکن است به یک روش پیوند استخوان یا لثه نیاز داشته باشید که می تواند هزینه کلی درمان را افزایش دهد. این می تواند بسته به مزایای دندانپزشکی شما و هزینه های پیش بینی نشده، یک نقطه ضعف قابل توجه باشد.
9. بعد از کاشت ایمپلنت دندان چه غذایی بخورم؟
روش جراحی برای ایمپلنت های دندانی شامل ایجاد یک سوراخ در لثه شما برای قرار دادن فیکسچر است. تمیز نگه داشتن این ناحیه و عاری بودن از بقایای مواد غذایی در زمان بهبودی برای کاهش خطر عفونت ضروری است. مانند هر عمل کشیدن یا جراحی در دهان، شما باید در دو روز اول پس از عمل، مایعات بنوشید و غذاهای نرم مصرف کنید.
برای مثال، می‌توانید میلک شیک و اسموتی (بدون دانه‌های میوه) بنوشید و هر چیز نرمی مانند ماست، بستنی، پوره سیب‌زمینی، پودینگ و سوپ‌های نرم بخورید. در روز سوم پس از جراحی، می توانید غذاهایی را که نیازی به جویدن زیادی ندارند، مانند رشته فرنگی پخته، ساندویچ نرم، تخم مرغ، ماکارونی و پنیر را اضافه کنید.
اجتناب از غذاهای دانه دار، سفت یا ترد مانند برنج، ذرت بو داده، همبرگر، انواع توت های تازه یا پیتزا ضروری است. همچنین باید از غذاهای تند یا اسیدی خودداری کنید، زیرا می توانند محل برش شما را تحریک کنند. اکثر افراد می توانند رژیم غذایی معمول خود را در عرض چند روز تا یک هفته با کمترین ناراحتی یا مشکل از سر بگیرند.
10. اگر من نیاز به کشیدن دندان دارم، چه مدت باید برای کاشت ایمپلنت صبر کنم؟
فیکسچر ایمپلنت دندان نیاز به جایگیری مناسب در استخوان فک شما دارد. اگرچه ممکن است دندان یا دندان های شما از بین رفته باشد، اما فضایی برای دندان کاشته شده وجود دارد، باید استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت ها در جای خود داشته باشید، در غیر این صورت آنها به درستی بهبود نمی یابند. این امکان وجود دارد که در برخی موارد فیکسچر ایمپلنت را در همان روزی که استخراج کرده اید قرار دهید. با این حال، رویکرد رایج‌تر مستلزم این است که استخوان یک دوره سه تا شش ماهه پس از کشیدن قبل از جراحی ایمپلنت دندان را جهت بهبودی طی کند.
11. آیا ممکن است دهان من ایمپلنت را رد کند؟
اگرچه امکان دارد بدن شما یک ایمپلنت را رد کند اما به طور معمول، فک به راحتی فیکسچر ایمپلنت را می پذیرد. هنگامی که موقعیتی ایجاد می شود که ایمپلنت پس زده می شود، اغلب به دلیل حساسیت به آلیاژ تیتانیوم است که فیکسچر ایمپلنت را تشکیل می دهد. یکی دیگر از دلایل شکست ایمپلنت، مراقبت نامناسب از ایمپلنت پس از جراحی است. ایمپلنت های دندانی ممکن است بدون رعایت بهداشت دهان و دندان خارج شوند یا به درستی بهبود نیابند. مراقبت خوب از دندان‌های طبیعی و ایمپلنت‌هایتان به جلوگیری از تخریب لثه و یا از دست دادن استخوان و شکست احتمالی ساختار آن در آینده کمک می‌کند.
12. زمان بهبودی ایمپلنت های دندانی چقدر است؟
همانطور که قبلاً اشاره شد، فرآیند ایمپلنت چند مرحله‌ای است و بنابراین ممکن است شما نیاز به بیش از یک “مرحله بهبود” داشته باشید. به همین دلیل، مدت زمان بهبود برای هر فرد متفاوت است. همچنین بسته به سلامت کلی شما، تعداد دندان هایی که نیاز به تعویض دارید و عوامل دیگر متفاوت خواهد بود. به طور کلی، فرآیند بهبودی معمولاً از شش تا دوازده هفته طول می‌کشد.
13. درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی چقدر است؟
نرخ موفقیت جراحی ایمپلنت به طور قابل توجهی به شخص و سلامت و عادات او وابسته است. برای بیماران سالم با بهداشت دهان و دندان خوب و سلامت کلی مناسب، ایمپلنت های دندانی موفقیت آمیز هستند و میزان موفقیت آن از 95 تا 98.5 درصد متغیر است.
14. ماندگاری ایمپلنت های دندانی چقدر است؟
برخلاف دندان های طبیعی شما، ایمپلنت های دندانی مستعد ابتلا به مسائل مربوط به سلامت دهان و دندان مانند پوسیدگی نیستند. با این حال، ایمپلنت های دندانی از لثه های شما محافظت نمی کنند، بنابراین حفظ سلامت دهان و دندان برای اطمینان از ماندگاری ایمپلنت ضروری است. مراقبت مناسب در منزل و نظافت و معاینات حرفه ای منظم برای موفقیت ایمپلنت ضروری است. هر فرد متفاوت است و موفقیت ایمپلنت به تشخیص، سابقه پزشکی، تجربه جراحی و عوامل مختلف دیگر بستگی دارد.
15. آیا امکان کاشت ایمپلنت های “بدون فلز” وجود دارد؟
از لحاظ تاریخی، تقریباً تمام مواد مورد استفاده در ترمیم و جایگزینی دندان نوعی یون فلزی بوده است. ایمپلنت‌های ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم به دلیل سازگاری با شیمی طبیعی بدن، مدت‌هاست استاندارد طلایی در جراحی محسوب می‌شوند. با این حال، به دلیل شواهد احتمالی از واکنش های آلرژیک، تغییر استانداردهای زیبایی و افزایش تقاضا برای ساختار بدون فلز، جستجو برای جایگزینی ادامه دارد. در نتیجه، اکنون دی اکسید زیرکونیوم یا زیرکونیا به یک جایگزین محبوب برای کسانی تبدیل شده است که به دنبال گزینه ای بدون فلز هستند.
16. آیا می توان دندان مصنوعی را به ایمپلنت تبدیل کرد؟
خیر. دندان‌های مصنوعی نمی‌توانند تبدیل به ایمپلنت شوند. ایمپلنت فیزیکی دندان یک پیچ تیتانیومی است که با جراحی در استخوان فک قرار می گیرد تا به تثبیت و پشتیبانی از دندان های مصنوعی کمک کند. اگر با پروتزهای ناپایدار مشکل دارید، ممکن است کاشت ایمپلنت (بدون دندان) در زیر پروتز موجود برای کمک به تثبیت و حمایت وجود داشته باشد. این تنها در صورتی یک گزینه است که دندان مصنوعی فعلی شما در شرایط عالی باشد.
17. آیا ایمپلنت در صورت داشتن دندان مصنوعی کامل یا جزئی می تواند کمک کننده باشد؟
افرادی که از پروتزهای کامل یا جزئی استفاده می کنند، اغلب از فواید ایمپلنت های دندانی بهره مند می شوند. ایمپلنت دندانی می‌تواند به پشتیبانی اضافی و نگهداری یک دندان‌مصنوعی قابل جداشدن (Overdenture) کمک کند که دندانپزشک می‌تواند آن را روی ایمپلنت شما قرار دهد. ایمپلنت کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که پروتز کامل یا جزئی حرکت نمی کند و بنابراین نیاز به چسب کاهش می یابد یا به طور کلی حذف می شود. همچنین در برخی موارد می توان از ایمپلنت های دندانی با پروتز ثابت استفاده کرد.
18. آیا ایمپلنت های دندانی مانند پروتز متحرک هستند؟
ایمپلنت های دندانی قابل جابجایی نیستند. خود ایمپلنت از طریق جراحی در فک قرار می گیرد تا یک نقطه اتصال پایدار برای دندان مصنوعی یا دستگاه دندانی دیگر ایجاد شود. از آنجایی که ایمپلنت به طور محکم در استخوان ثابت می شود و هر دندان کاذب روی قسمت “پیچ” ایمپلنت قرار می گیرد، آنها به یک ضامن ثابت در دهان شما تبدیل می شوند. این فرآیند تضمین می‌کند که دندان‌های از دست رفته به گونه‌ای جایگزین می‌شوند که ظاهری نزدیک به دندان‌های طبیعی شما داشته باشد.
19. هزینه ایمپلنت چقدر است؟
این یک سوال پیچیده است زیرا بسته به موقعیت خاص شما پاسخ بسیار متفاوت خواهد بود. دنداپزشک شما می تواند به ارائه یک ارزیابی نهایی دقیق از هزینه های عمل خاص شما کمک کند. دنداپزشک شما باید عناصر زیر را هنگام تعیین هزینه ایمپلنت در نظر بگیرد:
- کیفیت و میزان استخوان موجود در فک شما
- تعداد ایمپلنت هایی که برای حمایت از دندان های خود نیاز دارید
- تعداد دندان هایی که نیاز به تعویض دارند
- نوع دندان مصنوعی مورد استفاده (تکی، پروتز پارسیل و غیره)
- رگونه شرایط پیشین یا کشیدن دندان‌ها که باید قبل از انجام فرآیند ایمپلنت مورد توجه قرار گیرد
همه این ملاحظات را می توان و باید در یک قرار ملاقات اولیه با دنداپزشک خود در میان گذاشت. در بیشتر موارد، هزینه کلی جایگزینی یک دندان تکی با ایمپلنت دندان تقریباً به اندازه جایگزینی آن با یک بریج ثابت سنتی است.
20. آیا بیمه من ایمپلنت های من را پوشش می دهد؟
به طور معمول، بیمه دندان در مورد پوشش ایمپلنت های دندانی محدود است. با این حال، اکنون شرکت های بیشتری شروع به پوشش ایمپلنت های دندانی کرده اند. اینکه آیا روش شما تحت پوشش قرار خواهد گرفت به بیمه شما و نوع پوشش شما بستگی دارد.
در برخی موارد، بیمه هزینه دندان های قرار داده شده روی ایمپلنت ها را پرداخت می کند، اما نه خود ایمپلنت. در برخی دیگر، ممکن است هزینه ایمپلنت را بپردازند اما نه برای دندان. قبل از شروع هر گونه درمان یا روش های مربوط به ایمپلنت های دندانی باید با شرکت بیمه خود تماس بگیرید تا از هرگونه صورتحساب غیرمنتظره جلوگیری کنید.
مانند هر روش جراحی دیگری، انجام تحقیقات ضروری است. امیدواریم که اطلاعات فوق به بسیاری از سوالات مرتبط با ایمپلنت پاسخ داده باشد و به کاهش برخی از رایج ترین نگرانی ها کمک کرده باشد. قبل از تعیین وقت جراحی، حتماً از دندانپزشک خود بخواهید که فرآیند کاشت دندان را با جزئیات توضیح دهد تا مطمئن شوید که از ابتدا تا انتها با چه انتظاراتی روبه رو هستید. هر روش منحصر به فرد است، بنابراین احتمالاً سوالاتی فراتر از مواردی که در اینجا به آنها پاسخ داده ایم خواهید داشت. تحقیقات کامل به جلوگیری از بروز هرگونه غافلگیری یا مشکل غیرمنتظره قبل، حین یا بعد از جراحی ایمپلنت کمک می کند.
دندانپزشک شما می تواند به هر سوالی که ممکن است داشته باشید پاسخ دهد
اگر ایمپلنت های دندانی انتخاب شما هستند، اولین قدم این است که با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا یک معاینه و ارزیابی جامع دندان را تعیین کنید. این روش ها به دندانپزشک شما اجازه می دهد تا دهان، لثه و استخوان شما را معاینه کند تا درکی از سلامت دهان و دندان شما و میزان نیازهای درمانی شما به دست آورد. آنها احتمالاً اشعه ایکس و قالبی از دندان های شما می گیرند تا بتوانند مدلی از دهان شما بسازند. با در اختیار داشتن تمام این اطلاعات، می توانید با دندانپزشک خود برای ایجاد یک برنامه درمانی شخصی همکاری کنید.
