بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی (بولیمیا) در اثر استفراغ های مکرر، تغییراتی را در دندان های خود تجربه می کنند. استفراغ عمدی رایج ترین روش پاکسازی است که توسط 56 تا 86 درصد از افراد مبتلا به پرخوری عصبی گزارش شده است.

یک عارضه جانبی رایج استفراغ عمدی دندان بولیمیایی نامیده می شود. دندان بولیمیایی شامل مجموعه‌ای از مشکلات سلامت دهان از جمله فرسایش مینای دندان، حساسیت دندان و لثه، ایجاد پوسیدگی و غیره می شود.

این مقاله در مورد اینکه چگونه پرخوری عصبی می‌تواند بر سلامت دندان‌ های شما تأثیر بگذارد و همچنین راه‌هایی که می‌توانید از دندان‌هایتان در برابر این آسیب محافظت کنید بحث می‌کند.

اثرات دهانی بولیمیا

در حالی که بسیاری از فرآیندهای داخلی بدن توسط پرخوری عصبی مختل می شود، یکی از بارزترین علائم قابل مشاهده تأثیر آن بر بهداشت دهان و دندان است.

روند مکرر استفراغ باعث مشکلات دندانی از جمله فرسایش دندان، حساسیت، درد دندان و خشکی دهان و افزایش خطر ابتلا به پوسیدگی و بیماری لثه می‌شود.

دندان و لثه

طبق یک مطالعه انجام شده بیمارانی که دچار استفراغ عمدی می شوند در مقایسه با افراد سالم بدون پرخوری عصبی، 5.5 برابر بیشتر احتمال دارد که دچار فرسایش دندان شوند.

به این دلیل که استفراغ مقادیر زیادی اسید معده را وارد دهان می کند. این اسید می تواند مینای دندان را از بین ببرد (لایه بیرونی سخت دندان که از پوسیدگی، حساسیت و شکستگی، دندان را محافظت می کند).

علاوه بر این، اسید روی لثه ها نیز می تواند مشکلات مختلفی ایجاد کند. یک مطالعه نشان داد که 69٪ از بیماران مبتلا به پرخوری عصبی حساسیت لثه، 39٪ تحلیل لثه، و 20٪ زخم یا ضایعات در دهان را گزارش کردند. لثه ها ممکن است با مسواک زدن شدید ملتهب شده و آسیب ببینند.

غدد بزاقی

در حالی که استفراغ اسید معده را وارد دهان می کند که به دندان ها آسیب می رساند، بزاق یک عامل محافظتی محسوب می شود. بزاق به رقیق کردن و خنثی کردن اسید کمک می کند که از دندان ها در برابر آسیب اسیدی محافظت می کند.

متأسفانه، یکی از عوارض شایع استفراغ های مکرر بزرگ شدن غده‌های بزاق است که میزان بزاق تولیدی را کاهش می‌دهد.

علاوه بر این، بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا از کم آبی بدن به دلیل محدودیت مصرف مایعات، ورزش بیش از حد یا داروها رنج می برند. کم آبی بیشتر تولید بزاق را کاهش می دهد و به فرسایش و خشکی دهان کمک می کند.

پوسیدگی دندان

بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی عمدتا از غذاهای پرانرژی و شیرین که معمولا محدود هستند، استفاده می‌کنند. کسانی که بیشتر از غذاهای شیرین مصرف می‌کنند، عموما دچار فرسایش دندان‌ها می‌شوند. یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به پرخوری عصبی به طور متوسط ​​21 درصد بیشتر از حد متوسط ​​کربوهیدرات مصرف می کنند که به ایجاد حفره و پوسیدگی دندان کمک می کند.

علائم دندان بولیمیایی

استفراغ عمدی، رایج ترین رفتار پاکسازی برای افراد مبتلا به پرخوری عصبی، می تواند باعث مشکلات جدی دندانی شود.

علائم دندان بولیمیایی می تواند در عرض شش ماه پس از پرخوری و استفراغ شروع شود، به همین دلیل است که متخصصان دندانپزشکی اغلب اولین کسانی هستند که این علائم را تشخیص می دهند. برخی از علائم بارز دندان بولیمیایی عبارتند از:

• فرسایش مینا: با فرسایش مینای دندان، ممکن است دندان ها شفاف تر شوند. فرسایش مینای دندان بیشتر در دندان های بالایی رو به زبان مشاهده می شود.
• تغییر در ظاهر دندان ها: اگر دندان ها به شدت فرسایش پیدا کنند، راحت تر شکسته می شوند یا ترک می خورند که می تواند منجر به دندان های ناهموار شود.
• تغییر رنگ دندان: هنگامی که مینای دندان از بین رفت، عاج آشکار می شود. عاج سطح زیر مینای دندان است و رنگ زرد، نارنجی و قهوه ای تیره دارد.
• حساسیت دندان ها و لثه ها: دندان ها ممکن است بیش از حد به غذاها و نوشیدنی های گرم، سرد یا شیرین حساس شوند. لثه ها همچنین ممکن است حساس و دردناک شوند یا خونریزی کنند.
• خشکی دهان و لب ها: کاهش تولید بزاق و کم آبی عمومی شایع است و ممکن است باعث احساس خشکی دهان و خارش لب ها و ترک خوردن در لبه ها شود.
• فک متورم یا پف کرده: تورم یا پف ممکن است در اطراف دهان نزدیک گوش ها قابل مشاهده باشد. این به دلیل تورم غدد بزاقی است.

پذیرش کمک و آغاز روند بهبودی

اگر علائم مشکلات دندانی مرتبط با پرخوری عصبی را تجربه می کنید، مهم است که در مورد مراقبت های بهداشتی دهان و دندان به دنبال اطلاعات باشید. احساس شرم، خجالت، عدم راحتی یا ترس بسیار رایج است، اما کمک گرفتن در اسرع وقت از متخصصان بهداشت دهان و دندان واجد شرایط می تواند در به حداقل رساندن و یا ترمیم آسیب های دهانی کمک کند.

علاوه بر متخصصان بهداشت دهان، یک تیم چند رشته ای برای کمک به درمان پرخوری عصبی مورد نیاز است. درمان ممکن است شامل روان درمانی، مشاور تغذیه و داروهایی برای کمک به بهبودی پرخوری عصبی باشد. مداخله زود هنگام می تواند به بهبود افراد مبتلا به پرخوری عصبی کمک کند.

کمک به فرد مبتلا به پرخوری عصبی

بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی به دلیل شرم و احساس گناه مرتبط با این بیماری، بیماری خود را پنهان نگه می دارند. اگر مشکوک هستید که ممکن است فردی به پرخوری عصبی مبتلا باشد، مهم است که به آرامی و به گونه ای به گفتگو نزدیک شوید که اعتماد ایجاد کنید. از یک رویکرد غیر تقابلی استفاده کنید، بدون قضاوت یا فرضیات سؤال بپرسید و ابراز همدردی کنید. در صورت لزوم، آنها را به یک متخصص اختلالات خوردن ارجاع دهید.

درمان دندان بولیمیایی

دندانپزشکان قادر به درمان هر شرایطی مانند پر کردن حفره ها، ترمیم دندان های شکسته، مراقبت از لثه ها و ارائه هر گونه نسخه مناسب مانند دهانشویه های مخصوص برای خشکی دهان یا خمیر دندان تقویت کننده مینای دندان هستند. اگر قبلاً آسیب قابل توجهی به حفره دهان وارد شده باشد، دندانپزشکان می توانند با ارائه یک برنامه درمانی برای کمک به ترمیم دندان ها و لثه ها کمک کنند.

یک نظرسنجی نشان داد که در حالی که بسیاری از بیماران مبتلا به پرخوری عصبی به مشکلات دندانی خود اذعان داشتند، کمتر از یک سوم این مسائل را با دندانپزشک در میان گذاشتند.

آیا دندانپزشکان می توانند تشخیص دهند که آیا شما دچار پرخوری عصبی هستید؟

دندانپزشکانی که آموزش دیده اند می توانند علائم هشدار دهنده زود هنگام پرخوری و استفراغ را تشخیص دهند. با این حال، آموزش بیشتر برای دندانپزشکان مورد نیاز است.

یک مطالعه نشان داد که کمتر از نیمی از دندانپزشکان به طور مداوم بیماران را از نظر پیامدهای دهانی اختلالات خوردن ارزیابی می‌کنند و کمتر از نیمی از بیماران مشکوک به اختلالات خوردن دستورالعمل‌های مربوط به مراقبت از دندان را دریافت کردند.

مراقبت از دندان می تواند هزینه بر باشد، به خصوص اگر آسیب زیادی وجود داشته باشد که باید ترمیم شود. اگر به دلیل هزینه از مراجعه به دندانپزشک می ترسید، ممکن است بتوانید گزینه های رایگان یا کم هزینه را پیدا کنید.

درمان در منزل

در طی فرایند بهبودی، توقف فوری رفتار پرخوری و استفراغ دشوار است. همانطور که گفته شد، اقداماتی وجود دارد که می توانید در خانه برای کمک به کاهش آسیب به دندان ها و سلامت دهان خود انجام دهید:

• پس از استفراغ از مسواک زدن خودداری کنید
• پس از پرخوری و استفراغ دهان را با آب یا محلول فلوراید بشویید
• به طور مرتب دندان ها را با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید (به جز زمانی که استفراغ کرده‌اید)
• روزانه نخ دندان بکشید
• برای مراقبت منظم از دندان به طور منظم ویزیت دندانپزشک داشته باشید
• به طور منظم آب بنوشید
• از مصرف نوشیدنی ها و غذاهای شیرین خودداری کنید
• آدامس بدون قند بجوید

آیا دندان بولیمیایی قابل پیشگیری است؟

نوشیدن آب قبل از استفراغ ممکن است تا حدی کمک کننده باشد، اما اثرات منفی استفراغ مکرر بر روی سلامت دهان و دندان در کل قابل پیشگیری نیستند. تنها راه پیشگیری از آسیب‌های بیشتر، قطع پرخوری و استفراغ های مکرر است.

خلاصه

دندان بولیمیایی یک بیماری جدی و غیر قابل برگشت است که می تواند در عرض شش ماه پس از شروع پرخوری عصبی ایجاد شود. مشکلات دندانی مرتبط با استفراغ های مکرر شامل افزایش حفره ها، حساسیت به غذاها و نوشیدنی های سرد و گرم، خشکی دهان، فرسایش مینای دندان و تورم غدد بزاقی است. درمان پرخوری عصبی شامل مراجعه به پزشکی است که به آن اعتماد دارید که می تواند به شما کمک کند تا آسیب های دهانی و دندانی را در طول بهبودی به حداقل برسانید و از آسیب طولانی مدت جلوگیری کنید.